اگر صاحب خانه هستید، این قوانینی است که باید بدانید تا زیر فشار هزینه‌های خانه نمانید
خرید خانه ممکن است بزرگ‌ترین تصمیم مالی زندگی هر کسی باشد، اما اگر هزینه‌های مالکیت خانه بیشتر از توان مالی‌تان باشد، ممکن است گرفتار شرایطی شوید که به آن ماندن در «زیر فشار هزینه‌های خانه» می‌گویند.
در این وضعیت، بخش زیادی از درآمد ماهانه شما صرف مورگیج، قبض‌ها، مالیات، تعمیرات و دیگر هزینه‌های مربوط به مسکن می‌شود، طوری که برای باقی مخارج زندگی پول کافی باقی نمی‌ماند.
چرا خانه‌دار بودن فقط قیمت خرید نیست؟
هزینه‌های مالکیت خانه فقط به قیمت خرید یا میزان مورگیج محدود نمی‌شود. مالک خانه باید هزینه‌های زیر را هم پوشش دهد:
- قبض‌ها: آب، برق، گاز، اینترنت، خدمات شهری
- مالیات ملک: بسته به شهر و ارزش خانه متفاوت است
- هزینه‌های نگهداری و تعمیرات: به‌ویژه برای خانه‌های قدیمی
- بهره مورگیج: به‌خصوص اگر نرخ بهره بالا برود یا وام تمدید شود
قانون ۳۲ درصد؛ معیار سلامت مالی مسکن
نهاد دولتی ناظر بر بازار مسکن کانادا CMHC توصیه می‌کند هزینه‌های مسکن نباید بیش از ۳۲ درصد از درآمد ناخالص سالانه شما باشد. مثلا اگر سالی ۱۰۰ هزار دلار درآمد دارید، حداکثر باید ۳۲ هزار دلار از آن صرف هزینه‌های مسکن شود.
قانون ۲۸ درصد چیست؟
این قانون یک توصیه مالی دیگر است که می‌گوید حداکثر ۲۸ درصد از درآمد ماهانه ناخالص شما باید صرف هزینه‌های ثابت مسکن شود؛ یعنی شامل مورگیج، مالیات ملک، و بیمه خانه. این عدد محافظه‌کارانه‌تر است و می‌تواند به عنوان ابزاری برای ارزیابی توان مالی قبل از خرید خانه استفاده شود. اگر بتوانید برای چند ماه پیاپی همین مقدار را کنار بگذارید، نشانه خوبی است که از پس هزینه‌های واقعی خانه‌داری برمی‌آیید.
از کجا بفهمیم زیر فشار هزینه‌های خانه هستیم؟
برای این‌که بدانید آیا هزینه‌های خانه‌تان بیش از توان مالی‌تان است یا نه، باید نسبت بدهی به درآمد خود را محاسبه کنید. این نسبت نشان می‌دهد چه بخش از درآمدتان صرف پرداخت مورگیج و سایر بدهی‌ها می‌شود.
دو نوع نسبت اصلی وجود دارد:
۱. نسبت «فرانت‌اند» (Front-End):
این نسبت فقط به هزینه‌های مربوط به خانه نگاه می‌کند. یعنی مجموع هزینه‌هایی مثل مورگیج، مالیات ملک، و بیمه خانه را جمع می‌کنید و تقسیم بر درآمد ناخالص ماهانه‌تان می‌کنید. اگر این عدد بالای ۳۲ درصد باشد، یعنی بخش بزرگی از درآمدتان فقط صرف خانه می‌شود و شما در خطر «زیر فشار هزینه‌های خانه» بودن هستید.
۲. نسبت «بک‌اند» (Back-End):
این نسبت علاوه بر هزینه‌های خانه، تمام بدهی‌های دیگر را هم در نظر می‌گیرد. مثلا اقساط کردیت کارت، وام خودرو، وام دانشجویی و هر وام ماهانه‌ای که پرداخت می‌کنید. مجموع همه این اقساط را با هزینه‌های خانه جمع می‌کنید و تقسیم بر درآمد ناخالص ماهانه‌تان می‌کنید. اگر این عدد خیلی بالا باشد (مثلا بالای ۴۰ یا ۴۵ درصد)، یعنی فشار مالی زیادی روی شماست و باید برای مدیریت بدهی‌ها اقدام کنید.
راهکارهایی برای پیشگیری
- بودجه‌ریزی بلندمدت: با رعایت قانون ۲۸ درصد، هر ماه همین مقدار را پس‌انداز کنید تا مطمئن شوید توان پرداخت دارید
- کاهش بدهی‌های دیگر: بدهی‌های غیرضروری را حذف کنید
- پیش‌پرداخت بیشتر بدهید: قسط ماهانه کمتر می‌شود
- خانه‌ای بخرید که زیر سقف وام شما باشد
- صندوق اضطراری بسازید
- وام با نرخ ثابت بگیرید
- از وسوسه خرج‌کردن اضافه‌حقوق خودداری کنید
راهکارهایی برای شما اگر زیر فشار هستید
- اگر الان زیر فشار هزینه‌های خانه هستید:
- شغل دوم یا کار پاره‌وقت بگیرید
- بخشی از خانه را اجاره دهید
- هزینه‌های غیرضروری را حذف کنید
- در صورت اضطرار از پس‌انداز استفاده کنید
- اگر هیچ‌کدام جواب نداد، خانه‌ای کوچک‌تر بخرید یا مورگیج را بازنگری کنید
مالکیت خانه نباید به قیمت آرامش مالی تمام شود. با برنامه‌ریزی درست و انتخاب‌های هوشمندانه می‌توان از فشار مالی ناشی از هزینه‌های خانه جلوگیری کرد.
